Vrouwelijke commissaris voor Uber, schijterige commissarissen en de drie musketiers van AkzoNobel

On Board
Commissarissen in de media

Vrouwelijke commissaris voor Uber

Uber stelt Wan Ling Martello, een hooggeplaatste manager bij Nestlé, aan als onafhankelijk toezichthouder. Ingewijden hebben dat gemeld aan persbureau Bloomberg. Haar aanstelling was een van de aanbevelingen naar aanleiding van een onderzoek naar seksisme en intimidatie binnen Uber.

Martello heeft ervaring bij een aantal grote bedrijven. Ze is bij Nestlé hoofd van de afdeling Azië, Oceanië en sub-Sahara Afrika. Eerder was ze bij de voedingsgigant ook financieel directeur. Bij Walmart stond ze aan het hoofd van de wereldwijde e-commerce. De Filipijnse is ook al toezichthouder bij het Chinese Alibaba.

Uber trok vorige week al twee vrouwelijke managers aan. Frances Frei, een professor aan de Harvard Business School, gaat zich bezighouden met strategie en leiderschap. De van Apple afkomstige Bozoma Saint John wordt chief brand officer. Arianna Huffington van de Huffington Post zit al langer in het bestuur. Daarnaast is Neelie Kroes betaald adviseur bij het taxibedrijf.

Bron: AD

==

Hoe oud Achmea topman Jeroen van Breda Vriesman uitgleed over een bananenschil

Het antwoord van de fiscus komt in augustus 2014. Niet in de vorm van een brief met een naheffing, maar in de vorm van een inval van de Fiod bij het hoofdkantoor van Achmea in Zeist. Negen man van de Fiod staan voor de receptie en eisen onmiddellijke toegang. De verbouwereerde receptionist vraagt vijf minuten respijt. 'Niet meer dan drie minuten, anders lopen we door', luidt het antwoord. 'Ik was in gesprek met klanten', herinnert Van Breda Vriesman zich. 'Ik wist niet waarvoor ze kwamen. Ze vertelden het wel, maar ik begreep niet wat er strafbaar was. Het duurde een halve dag voordat ik door had waarom het valsheid in geschrifte zou zijn.'

Bron: FD

==

Schijterige commissarissen, Marcel Pheijffer, hoogleraar  Accountancy aan Nyenrode Business Universiteit, over de vraag:

Moeten bestuurders vaker op integriteit worden geselecteerd?

‘Als je op moraliteit gaat testen, krijg je alleen sociaal-wenselijke antwoorden. Je kunt beter zorgen voor een countervailing power. Het gesprek tussen bestuurders en commissarissen moet scherper. Commissarissen moeten kritische vragen agenderen, bestuurders durven aanspreken en hen zo nodig ontslaan. Vaak vinden commissarissen dat moeilijk, omdat ze die bestuurder zelf hebben benoemd. Daarom bedekken ze ongewenst gedrag soms met de mantel der liefde. Maar als je iemand één keer ergens mee weg laat komen, heb je een afhankelijkheidspositie gecreëerd en je nek in de strop gehangen. Je moet als commissaris groter zijn dan je ego en durven toegeven: ik heb de verkeerde beslissing genomen. Niet die ene lone wolf is het grootste probleem, maar te lankmoedige, schijterige commissarissen die niet durven terug te komen op hun beslissing.’

Bron: Management Scope

==

De drie musketiers van AkzoNobel

Columnist Menno Tamminga van de NRC verbaast zich over twee zaken. Allereerst over het feit dat de drie Nederlandse commissarissen van AkzoNobel – voorzitter Antony Burgmans, Dick Sluimers en Ben Verwaayen – hun Angelsaksische signatuur in de strijd tegen PPG Industries ineens leken te hebben verloren. En verder dat commissarissen van een bedrijf in crisis een andere verhouding ten opzichte van het bestuur kiezen:       ‘In het Nederlandse ondernemingsbestuur geldt de regel: de topmanagers leiden de onderneming, de commissarissen houden toezicht. Ze zitten apart: een raad van bestuur en een raad van commissarissen. In het Britse en Amerikaanse ondernemingsbestuur zitten de topmanagers en de controleurs juist samen in één board of directors.

Bij bedrijven met een knetterend conflict met beleggers, zoals AkzoNobel en eerder PostNL en verzekeraar DeltaLloyd zie je de rollen versmelten van bestuurders en commissarissen. Ze nemen de Angelsaksische mores over. Zo is het Nederlandse ondernemingsbestuur toch niet bedoeld? In één board loopt men zomaar vast in groepsdenken dat alternatieven bij voorbaat uitsluit. Je hoort de drie musketiers: één voor allen, allen voor één. Met alle gevolgen van dien. Opvallend: in de Angelsaksische wereld pro beleggersbelangen, hier juist niet.’

Bron: NRC